Często

Wenlafaksyna należy do grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI). Wenlafaksyna jest stosowana w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych lub uogólnionych zaburzeń lękowych. Pomaga również zmniejszyć ból związany z neuropatią cukrzycową i fibromialgii.

Dawkowanie i kierunek

Lek Venlafaxine należy przyjmować doustnie, popijając szklanką wody, z posiłkiem lub bez posiłku. Unikać cięcia, kruszenia lub żucia tego leku.

Nie należy przyjmować leku częściej niż to zalecił lekarz. Nie należy przerywać stosowania leku, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Należy skonsultować się z lekarzem w sprawie właściwej dawki dla pacjenta.

Środki ostrożności

Przed zastosowaniem leku Venlafaxine należy poinformować lekarza lub chemika o uczuleniu na lek lub o innych uczuleniach.

Należy poinformować lekarza lub chemika o występowaniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, zaburzeń oka, wątroby lub nerek.

Osoby w podeszłym wieku mogą być bardziej wrażliwe na działania niepożądane leku.

W okresie ciąży leczenie należy stosować tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne.

Ponieważ lek ten może być wchłaniany przez skórę, kobiety ciężarne lub mogące zajść w ciążę nie powinny manipulować tym lekiem.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować wenlafaksyny u kobiet w ciąży, karmiących piersią ani u dzieci, jak również u pacjentów, u których wystąpiła reakcja nadwrażliwości na wenlafaksynę.

Możliwe działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane to:

• Szybki i nieregularny puls
• Drżenie
• Lęk
• Niewyraźne widzenie
• Wymioty
• Gorączka
• Biegunka

Bardzo ciężka reakcja alergiczna występuje rzadko. Wiele osób stosujących ten lek nie ma poważnych działań niepożądanych.

W przypadku zaobserwowania objawów nie wymienionych w ulotce, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Interakcje z innymi lekami

Przed zastosowaniem tego leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach wydawanych na receptę i bez recepty lub produktach ziołowych.

Wenlafaksyna może oddziaływać z:

• Inhibitory MAO: Furazolidon, izokarboksyid, linezolid, moklobemid Tranylcypromina
• Leki przeciwarytmiczne: propafenon, chinidyna
• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI): cytalopram, dapoksetyna, fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna
• Leki przeciwpsychotyczne (zwane także neuroleptykami): flufenazyna
• Antagoniści receptora H2: cymetydyna, ranitydyna, famotydyna, nizatydyna

W celu uzyskania dodatkowych informacji należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawka pominięta

W przypadku pominięcia dawki należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli okaże się, że zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć pominiętą dawkę i wznowić dotychczasowy schemat dawkowania. Nie należy stosować dawki dwa razy.

Przedawkowanie

Jeśli pacjent uważa, że przyjął zbyt dużą dawkę tego leku, powinien natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską. Objawy przedawkowania zwykle obejmują:

• Ból w klatce piersiowej
• Nudności
• Nieregularne bicie serca
• Omdlenia lub zawroty głowy

Przechowywanie

Lek przechowywać w temperaturze pokojowej pomiędzy 68- 77 stopni F (20- 25 stopni C) z dala od światła i wilgoci. Nie przechowywać ich w łazience. Trzymać wszystkie leki z dala od dzieci i zwierząt domowych.

Zastrzeżenie

Dostarczamy tylko ogólne informacje na temat leków, które nie obejmuje wszystkich kierunków, możliwe integracje leków, lub środków ostrożności. Informacje na miejscu nie mogą być wykorzystywane do samoleczenia i samodiagnozy. Wszelkie szczegółowe instrukcje dotyczące danego pacjenta należy uzgodnić z lekarzem prowadzącym. Wyrzekamy się wiarygodności tych informacji i błędów, które mogą zawierać. Nie jesteśmy odpowiedzialni za jakiekolwiek bezpośrednie, pośrednie, specjalne lub inne pośrednie szkody wynikające z jakiegokolwiek wykorzystania informacji na tej stronie, a także za konsekwencje samoleczenia.