Często

Indapamid jest tiazydowym lekiem moczopędnym zawierającym substancję czynną benzamid-sulfonamid indol. Lek działa podobnie do tiazydowych leków moczopędnych poprzez zmianę wchłaniania zwrotnego sodu w pętli Henle, zwiększając wydalanie sodu, chlorku, potasu i magnezu w moczu. Indapamid leczy nadciśnienie, w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Konieczne jest długotrwałe leczenie, którego działanie terapeutyczne obserwuje się w ciągu 1-2 tygodni, osiągając najwyższy poziom po 8- 12 tygodniach i utrzymując się do 8 tygodni.

Dawkowanie i kierunek

Indapamid należy przyjmować raz na dobę rano przed śniadaniem, z posiłkiem lub bez posiłku. Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 1, 25 mg, co w razie potrzeby może być zwiększone do 5 mg.

Środki ostrożności

• Indapamid może powodować znaczną utratę soli i potasu, szczególnie u kobiet w podeszłym wieku. Objawy niskiego stężenia potasu obejmują osłabienie mięśni i nieregularne bicie serca.
• Spożywaj bogate w potas pokarmy lub suplementy, jeśli jest to zalecane.
• Większe dawki, marskość wątroby lub stosowanie kortykosteroidów zwiększa ryzyko hipokaliemii.
• Należy regularnie monitorować ciśnienie tętnicze krwi, stężenie potasu, kreatyniny i elektrolitów, szczególnie u pacjentów z chorobami serca, dna moczanowa, cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek.

Przeciwwskazania

• Nie stosować w przypadku uczulenia na indapamid lub jego składniki.
• Należy unikać przypadków ciężkiej niewydolności wątroby / nerek, niskiego stężenia potasu, bezmocz lub nietolerancji laktozy / galaktozy.
• Należy zachować ostrożność w przypadku zaburzeń równowagi elektrolitowej, chorób serca, dny moczanowej, hiperurykemii, ciąży, karmienia piersią lub u pacjentów poniżej 18 roku życia.

Możliwe działania niepożądane

• Zawroty głowy, ból głowy lub zmęczenie.
• Problemy trawienne jak biegunka, wymioty, lub suchość w ustach.
• Skurcze mięśni, drętwienie lub nieregularne bicie serca.
• Zapalenie nosa lub nerwowość.

Interakcje z narkotykami

• Ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca podczas stosowania digoksyny lub amiodaronu z powodu niskiego stężenia potasu / magnezu.
• Leki moczopędne, takie jak Indapamid, mogą zwiększać toksyczność litu poprzez zmniejszenie wydalania nerkowego.

Dawka pominięta

Nigdy nie należy podwoić dawki. Pomiń pominiętą dawkę, jeśli jest w pobliżu następnego zaplanowanego czasu.

Przedawkowanie

Należy natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną w przypadku zaburzeń równowagi elektrolitowej, nudności, wymiotów lub osłabienia.

Przechowywanie

Tabletki przechowywać w temperaturze pokojowej (15- 30 ° C lub 59- 86 ° F).

Zastrzeżenie

Informacje te są ogólne i nie są wyczerpujące. Skonsultuj się z pracownikiem służby zdrowia, aby uzyskać indywidualne porady. Nie ponosimy odpowiedzialności za błędy, wyniki samoleczenia lub szkody wynikające z korzystania z tych informacji.